Yapanlar kim derseniz? Şehit ailesi ve yakınları!..
Acılı da olsalar, tepkili de olsalar eğer ölene biraz saygıları varsa bunu yapmayacaklardı...
Bu kişiler öfkelerini keşke hakedenlere gösterebilecek güçte olsalar. Onlardan asıl beklenen, bir kadını linç etmek yerine ilgililere,''Neden bizim çocuklarımız korumasız, zırhlı araçsız yolaçıkarılıyor?'' diye sormalarıydı.
Bu soruyu sormuyor, soramıyorsanız, gencecik evladınızın bir PKK saldırısıda şehit olmasını normal karşılıyorsanız, tepki veremiyorsanız söylenecek söz yok demektir. Sözün bittiği noktadasınız...
O zaman acılarınıza yazılarıyla, sözleriyle destek olmasınlar, acınızı paylaşmasınlar bir takım insanlar. Bıraksınlar kendi düşündüklerinize göre yaşayın.
Ancak bu toplumun sağ duyulu, kin değil, sevgi donanımlı kesiminin aklında siz destek isteseniz de istemeseniz de şu soru hep olacaktır:
''Size göre her şey kader, her şey nasipse törenlerde kendi kendinizi yerden yere atıp, ağlamak niye?..''
Ve de siz, orada kendi şehit cenazenizin töreninde, büyük acılar içindeyken bile eğer 'bir insanılinç edebiliyorsanız' bu soruyu akıldan çıkarmamak da hepimizin, herkesin hakkı oluyor.
Acaba toplumun bir kesimi başkasına şiddet uygulamaktan mutlu mu oluyor?..
