Ahlak değerleri olmayanlar ve bunu zaman içinde yitirenler kötü olmaya mahkûmdur.
Kendi çıkarından ve bulunduğu konumdan başka bir şey düşünmeyen bencil insanların iyi olması, insan sevgisi taşıması asla mümkün değildir.
Kötülük yapan insanların çoğu kendisi gibi olmayanlardan, kendisi gibi düşünmeyenlerden ve de kendisi gibi yaşamayanlardan nefret eder.
Çünkü bu yapıdaki insanların özgüveni yoktur.
Kendileri gibi olmayanları bir şekilde yok etmeye çalışır ve kötüler.
Yaşamları boyunca benzemeyenler karşısında sürekli eziklik duydukları için bu eziklik ve kıskançlık duyguları zamanla nefret ve öfkeye dönüşür.
Bu kötü duyguları nedeniyle kin duydukları insandan intikam almaya kalkarlar.
Kötü duyguların son aşaması şiddet olabilir.
İnsanları bir şekilde hapishaneye attırarak onlara eziyet etmek isterler.
Kötü insan olmak da kötülük de ''Tıpta Önemli Bir Ruh Hastalığıdır.''
Faşizm böylesi bir ruh hastalığından beslenir.
Kötülük yapanlar uyguladıkları zalimlikleri gizleyebilmek için sahte mağdurluklar yaratırlar.
Yalan söylemekten ve iftira atmaktan çekinmezler.
Kötü insanlar bu özeliklerini genetik yolla kazanabildikleri gibi sevgisiz bir aile ortamında yaşamaları da böylesi bir olumsuz yapı kazanmalarında etkili olabilir.
Kötülük karakterdir ve önemli kişilik bozukluğudur.
Bağlantılı olduğu bir diğer husus da cehalet ve eğitimlerindeki noksanlıktır.
Böylesi insanın malı, mülkü ve makamı olsa neye yarar?
Yaşarken de ölürken de sahip olacağımız en değerli şey iyi bir insan olarak anılmaktır.