Bizim ülkemizde futbol her şeyin önüne geçiyor. Eğitim durumu ve ekonomik seviyesi ne olursa olsun, taraftarlar statlarda ve sokaklarda en dipte kendilerini eşitliyor. Bir beyaz yakalı ile mahallenin külhanbeyi delikanlısı ortak dilde buluşup mesajlarını sağa sola saçıyor. Galatasaray, geçen hafta ligin bitimine iki hafta kala şampiyonluğunu ilan etti. Ülkede bir Osimhen fırtınası esiyor. 7 yaşındaki çocuk da, 70 yaşındaki dede de Osimhen forması giymiş sokaklarda şampiyonluk kutlaması yapıyor. Güzel görüntüler de yok değil. Ama "bir şampiyonluk nasıl kutlanmaz" sorusunu kendine araştırma konusu edinmiş bir akademisyen, Türkiye'de yaşanan şampiyonluk kutlamalarına bakarak çok rahat makalesini yazabilir. Bütün kötü örnekler bir gecede nasıl yaşanır diye sormayın, bizim ülkemizde yaşanıyor. Sanırım kutlama için sokağa çıkmayan il, ilçe, belde ve köy yok. Herkes bağıra çağıra yollarda kutlama yapıyor. Sakin kalanlar da hırçın sevinenlere belli bir süre sonra eşlik etmeye çalışıyor. Güzel şehrimiz İzmir'de şampiyonluk kutlamasına ellerinde döner bıçaklarıyla sokağa çıkanlar var. Neden kızdığı belli olmayan bir sürücü kalabalığın üstüne Bursa'da araç sürüyor. Görüntüler "bu nasıl olur kardeşim" dedirtiyor. Sevinç bir anda şiddete dönüşüyor ve birçok ilden meydan savaşı görüntüleri televizyonların ekranlarına taşınıyor.
ÜLKENİN RUH HALİ ALARM VERİYOR!
Hayatın her alanında çok sık gördüğümüz şiddet, futbol sahalarında başlayıp devamında sokaklarda yaşanan bir realite haline geldi. Hatta bazılarımız bu durumu kanıksadık bile. Taraftar kavgaları normal durumlar olarak değerlendiriliyor. Evde başlayan şiddet, sokakta, okulda, futbol sahalarında, kısacası katman katman her alana yayılıyor. Şampiyon olarak bir takımın haklı sevinmesini bırakıp, rakip takımın bayrağıyla başkanını tabuta koyup sokak sokak gezdirmek hangi ruh halini anlatır? Hele bir görüntü var ki, havai fişek arabada patlıyor ve araç alev alev yanıyor. Biz neyin kafasını yaşıyoruz sorusunu taraftar ağzıyla sormak gerekiyor. Ülke olarak ruh halimiz çok iyi değil. Düzelecek gibi de durmuyor.
Son cümle: "Güzel olaylar, güzel hareketlerle kutlanır. Sevinmek, kutlama yapmak kazananın hakkıdır. Ama kaybedenin de hukukunu koruyarak."